Zit je de ochtend na de wedstrijd naar Irene Wüst te kijken en  te genieten moet je een verslag schrijven waarin je geen woorden kunt vinden die de talenten en/of gewezen talenten van GolfHolanda moet bejubelen.

Zelf in de laatste flight acterend in een moorddadig langzaam tempo niets meekrijgend wat er voor je gebeurt, laat staan wat er bij de 18-holers gebeurt.

Dus ik moet iets schrijven dat gebaseerd is op een briefje dat je als “hoofdprijs” van de wedstrijdlijding krijgt aangereikt. Iets dat iedereen die gespeeld heeft al weet, op papier zetten voor degenen die er niet waren en het moeten doen zonder de emotionele lading en/of bekendheid met de spelers.

Bij de 9 holes en in de laatste flight was het Anton Titselaar die een bal sloeg richting green maar pas in de buurt van de green tot zijn stomme verbazing zag dat hij op de green lag en dus een neary.

Jammer dat hij trillend van plezier (of toch zenuwen) de birdie en ook de par miste.

Bij de18 holes maar liefst 10 birdies (een behoorlijke aanslag op de prijzenpot) en dat bij opmerkingen dat de holes moeilijk waren gestoken. Hetgeen voor vele toch geen uitzondering is.

Charles had deze keer geen vogeltje maar maakte dit goed met de neary.

9 holes 3de Wout 14pnt, 2de Coby 22pnt en 1st Ger met 22 pnt

18 holes 3de Henk Ba 36 pnt, 2de Andy 39  pnt en 1ste Jos 43 pnt.

Vouchers werden verdeeld onder de wedstrijdleiding.

Tot een volgende keer.

Ger